Co się dzieje? O co chodzi?

Czasami mówi się o nas, że przychodzimy od Północy, od Bramy Powroźniczej. Że idziemy pieszo, a objuczone konie prowadzimy za uzdy. Nie jest to jednak prawda, bo nie mamy pojęcia ani gdzie jest Brama Powroźnicza, ani jak poprawnie trzymać uzdę konia (poza Tomkiem, on jest ekspertem od koni, wydawał nawet kiedyś magazyn dla nastoletnich dziewcząt „Kocham Konie”, ale później dostał sądowy zakaz zbliżania się do koni, więc rzadko o tym mówi). 

Prawda jest taka, że jesteśmy twórcami projektu multimedialnego Niezatapialni w skład którego wchodzą: nagrywany co tydzień podcast, ledwie zipiący blog i kanał YouTube - martwy jak wyrzucony na brzeg waleń, otoczony przez stadko ciekawskich dzieci i obszczekiwany przez psy. Niezatapialni wyewoluowali z tworzonego dla serwisu gry.wp.pl podcastu Nieczyste Zagrywki i nie była to wcale ewolucja radosna, nie mająca wiele wspólnego z pogodną, postępową ewolucją człowieka, dzięki której przestaliśmy się zabijać z powodu głodu, zasobów i religii.

...i musimy poprosić Was o pomoc.

Plan jest prosty.

Potrzebujemy mikrofonu, by w dalszym ciągu dostarczać Wam podcast. Od ponad roku, co tydzień (poza tymi tygodniami, kiedy się nie udaje) zbieramy się w mieszkanku jednego z nas i nagrywamy kolejny odcinek podcastu, w którym staramy się dostarczać słuchaczom godzinnej dawki informacji i komentarza na temat gier, filmu, komiksu, teatru, opery, techniki, sztuk plastycznych, czasem wtrącając też co-nie-co na temat naszego życia osobistego, polityki, życia seksualnego pand, dadaizmu i ogólnej kondycji człowieka. Podcast i teksty możecie znaleźć na stronie http://niezatapialni.pl/, prowadzimy też fanpage na facebooku pod adresem: http://facebook.com/niezatapialni.pl.

Co się stało, że w tym momencie nie posiadamy mikrofonu, a mieliśmy go wcześniej?

Wszystko co najgorsze. Tragedia. Koniec świata. Masakracja. Niesamowite nieszczęście. Szok i niedowierzanie. Czerwony pasek w TVN. Żałoba narodowa. Przemawia prezydent. Ludzie ze spuszczonymi głowami. Kondolencje płynące ze świata. Powtarzające się wciąż pytania: „co dalej?” Zwołane na szybko, kryzysowe zespoły ekspertów, rezolucje ONZ. Płacz. Samotność. Śmierć. Czerń. Pustka. #najgorszość. Nasz mikrofon umarł. Nie dosłownie, bo trudno nazwać śmiercią powrót do prawowitego właściciela, od którego go pożyczyliśmy jakiś czas temu, zapominając go o tym fakcie poinformować.

ALE TO TYLKO SZCZEGÓŁY, KTÓRE NISZCZĄ HISTORIĘ, NIE BĘDZIEMY ICH TUTAJ PRZYWOŁYWAĆ!

Dość powiedzieć, że dla nas ten dwulicowy kawałek plastiku jest już martwy i może nam się więcej na oczy nie pokazywać. Nie potrzebujemy go w swoim życiu (potrzebujemy), nie będziemy płakać (płaczemy), nie zamierzamy błagać (błagaliśmy), ani się poniżać. Nie to nie. Niech sam zobaczy, ile stracił, niech żałuje. Niech kiedyś sobie o nas przypomni, spojrzy wstecz i zobaczy, jak wspaniały podcast stworzyliśmy bez jego pomocy. Z nowym, wspaniałym, wielkim mikrofonem. Jeszcze piękniejszym, jeszcze bardziej fallicznym, ufundowanym przez ludzi, którzy nas kochają i szanują, a nie porzucają dla swoich byłych! (tłumaczenie Igi: musieliśmy oddać mikrofon, korzystamy teraz ze sprzętu pożyczonego od łaskawego Mateusza Skutnika, ale wolelibyśmy mieć własny, bo ten trzeba będzie kiedyś zwrócić).

Co chcemy?

Pokoju na świecie. Rzucić bogom wyzwanie. Sensownej klasy politycznej w tym kraju. Ostatecznego krachu systemu korporacji. Wygranej w totka. Godziwych emerytur. Wolności, równości, braterstwa. Zwiedzić świat. Stanąć na bezludnej wyspie. Spłodzić synów. Zapisać się w historii. Napisać książkę. Zagrać we wszystkie gry. Bogactw, uwielbienia, celebryctwa. Gotowych na wszystko tłumów wiernych wyznawców, którymi byśmy rządzili niczym dyktatorzy, by za ich pomocą wywoływać wojny, obalać rządy, ustanawiać nowe państwa i prawa, kwestionować porządek wszechrzeczy, rzucać wyzwania bogom, modelować społeczeństwa idealne i patrzeć na ich upadek. WŁADZY, WŁADZY, WŁADZY!!!

Ale to później. Na razie zadowolilibyśmy się działającym mikrofonem. W naszych sercach wciąż kipi chęć spotykania się co tydzień i nagrywania podcastu dla naszych słuchaczy (przyszłych wyznawców, być może nawet minionów). Okazuje się jednak, że nie jesteśmy tego w stanie czynić bez mikrofonu. Choć próbowaliśmy. Było dość niezręcznie (wyobraźcie sobie na przykład, jakbyście się czuli, gdyby w trakcie waszego pierwszego razu, cichego, nieudanego i bolesnego, do pokoju weszła wasza 62-letnia nauczycielka od matematyki, półnaga, ubrana w lateksowy strój dominy, odblaskowy stanik wprost ze „Spring Breakers” i maskę psa, trzaskająca batem i krzycząca: „nauczę was tych całek, lenie patentowane!” – ten poziom niezręczności).

Naszym celem jest kupienie mikrofonu. Jakiego? Yeti, firmy Blue. Wszystkiego na jego temat dowiedzieć się możecie z tej strony: http://www.bluemic.com/yeti/. Pracowaliśmy z nim już ponad rok, więc trochę się przywiązaliśmy.

A co, jeśli uda nam się uzbierać więcej? 

• 100 proc. Kupujemy mikrofon i dalej nagrywamy Niezatapialnych!
• 150 proc. Publikujemy dodatkowo krótki filmik dokumentalny z serii "jak to się robi", w którym pokażemy jak przygotowujemy się, nagrywamy odcinek, a następnie go składamy i udostępniamy.
• 200 proc. W rozsądnym terminie opublikujemy dodatkowo trzy 45-minutowe streamy z wybranych przez was gier (tytuły wybierzecie w internetowej sondzie).
• 300 proc. Nagrywamy kilkuminutowy filmik specjalny, w którym odegramy wybraną przez nas scenę z twórczości Williama Szekspira. Ubrani w krótkie spodenki, zabawne koszulki z nadrukami i skórzane maski dostępne w specjalnych sklepach dla dorosłych i rekwizytorów.
• 400 proc. Nagrywamy uczciwego streama z grania w horror. Iga gra w masce konia, Domek i Tomek (a być może nawet Michał) się boją, bo nienawidzą horrorów, a później również grają walcząc ze swoimi uprzedzeniami. Każdy spędza po 20-30 min przy padzie.
• 500 proc. Publiczne nagranie drugiego odcinka Graka odbytu. W którymś z ciepłych miesięcy, wynajmiemy w Trójmieście jakąś salkę (lub Padbar - sprawa jeszcze do dogadania) i nagramy na żywo drugi odcinek Graka odbytu. Każdy będzie mógł przyjść i popatrzeć, jak to się odbywa wszystko, a my, mega skrępowani, będziemy próbowali być dowcipni.
• 1000 proc. Nagrywamy pełen odcinek wideo. Bez masek.

!!!!!!!!!!!!

Jak widać z prawej strony, każdy z Was, otrzymać może za swoją pomoc następujące nagrody:

• 5 złotych - podziękowania na stronie w osobnej zakładce
• 10 złotych - podziękowania na stronie + podziękowania w odcinku
• 20 złotych - podziękowania na stronie + podziękowania w odcinku  + podziękowania od Tomka na pralce
• 50 złotych - to co wyżej + mail z rysuneczkiem + podziękowania od Igi pod prysznicem
• 90 złotych - to co wyżej + podziękowania od Domka w stroju świni ALE bez rysunku
• 100 złotych - to co wyżej + wydrukowany unikalny rysuneczek z autografami (wysyłka po ukończeniu zbiórki) 10 szt
• 120 złotych - to co wyżej + podziękowania wyrecytowane przez Dominika w stroju świni [na śniegu] 11 szt.
• 200 złotych - sponsorowany odcinek - jeśli zdecydujesz się wpłacić tyle, informujemy wszystkich, iż to ty sponsorujesz ten odcinek oraz wybierasz tematy, o których będziemy rozmawiać - 3 szt.

Niezatapialni?

Jesteśmy twórcami projektu multimedialnego Niezatapialni. Nagrywany co tydzień podcast, piszemy ledwie zipiący blog i prowadzimy kanał YouTube. Niezatapialni wyewoluowali z tworzonego dla serwisu gry.wp.pl podcastu Nieczyste Zagrywki i nie była to wcale ewolucja radosna.

Nasz Facebook:

Nasz YouTube:

Niezatapialnych tworzą:

Tomasz Pstrągowski, człowiek renesansu. Miłośnik wina, cygar, śpiewu i kobiet. Człowiek wielu talentów, poliglota (języki: polski, angielski, staro-cerkiewno-słowiański, łacina), niestety polonista . Jego nazwisko wypłynęło w 1999 roku w związku z kolejną aferą seksualną w olsztyńskim ratuszu. By zejść ze świecznika wyjechał do Gdańska, gdzie założył magazyn internetowy “Komikz”, a następnie stworzył dla korpo komiks.wp.pl (wcześniej: komiksomania.pl). W gry.wp.pl był postacią drugoplanową, odpowiedzialną za zamawianie jedzenia i sprzątanie pomieszczeń. Publikuje w gram.pl.

Iga Ewa Smoleńska, pół kobieta, pół katastrofa lotnicza, pół Iga. Pochodzi z Elbląga i jest najprawdopodobniej jedyną osobą na świecie, która się do tego przyznaje. Najmłodsza w ekipie (rocznik 1623). Studiowała sztukę, kulturę i pisanie doktoratów. Od tej pory w każdej rozmowie o “sztuce” przemienia się w super saiyana i automatycznie wygrywa. W wolnych chwilach rysuje, produkuje spam i gra w gry, o których istnieniu nie mieliście pojęcia. Twittuje z ważnymi ludźmi. Uwielbia się bać. Ma dredy. Publikuje to tu, to tam, w przerwach od pisania doktoratu.

Dominik Gąska, rocznik 1983, najprawdopodobniej ostatni człowiek na planecie, który kocha wszystkie Finale i będzie bronić Heavy Rain. O grach pisze od zawsze, wcześniej na gram.pl i gry.wp.pl. Kiedy nie gra, zakochuje się w pięknych kobietach, montuje filmiki, albo upija w knajpach studenckich. Powiedział kiedyś: “pomysł jest gówno wart, to wykonanie jest najważniejsze” i od tamtego czasu bronił tej opinii w tysiącu krwawych flejmów. Niedoszły programista.

Michał Piwowarczyk, pseudonim Mangusta. Nikt nie wie, kiedy przyszedł na świat, ale miało to miejsce w Mrągowie – zapomnianej, mazurskiej mieścinie, w której młodzi chłopcy mają tylko dwa wyjścia, zostać męską prostytutką lub wojownikiem. Michał wybrał pierwszą opcję i tak stał się publicystą growym. Współtworzył przez chwilę elektroniczny magazyn “SS-NG”, próbujący kontynuować misję świętego “Secret Service”. Pisał do nieistniejącego już Gamikaze. W gry.wp.pl pełnił rolę koordynatora.

Czasami gościmy także Kubę Zagalskiego i Mateusza Skutnika. Lubimy się z podcastem Masa Kultury.

...

Co się stanie, jeśli uda nam się zebrać dostatecznie dużo środków, by kupić mikrofon? Wciąż dostarczać Wam będziemy podcast. Każdy wie, czego może się po nas spodziewać, gdyż robimy to już od prawie stu odcinków (nie licząc wcześniejszej pracy, nad innymi treściami). Głęboko wierzymy, że uda się to zrobić i będziemy mogli kontynuować naszą działalność. 

Co się stanie, jeśli nie uda nam się zebrać wymaganej kwoty? O tym, jak narazie, wolimy nie myśleć. Wiele znajduje się w tej chwili w Waszych rękach.