Chcemy w Słupsku założyć pierwsze przedsiębiorstwo społeczne dedykowane osobom
z niepełnosprawnością intelektualną i wieloraką. (niepełnosprawność  intelektualna
z dodatkowymi zaburzeniami: min. z zaburzeniami słuchu, wzroku lub uszkodzeniem narządów ruchu, z autyzmem czy zespołem Aspergera)

Dorosłe osoby z niepełnosprawnością  intelektualną i wieloraką, nie mają szansy na własne życie – nie mogą znaleźć pracy, nie mogą się usamodzielnić – brakuje im perspektyw rozwojowych.

Po skończeniu szkoły  Ci młodzi ludzie pozostawieni są sami sobie.

Skazani na bezczynność,  cofają się w rozwoju, popadają w depresję, czują się odrzuceni,  tracą wiarę w sens życia.

A przecież, jak każdy z nas, marzą o zwykłym, spokojnym życiu i mają prawo do pracy, miłości, przyjaźni i godnego życia.

Chcemy im pomóc !  

Mamy budynek przekazany przez miasto Słupsk, stworzymy tam miejsce pracy
i aktywizacji - utworzymy warsztat poligraficzny, otworzymy sklep charytatywny, damy możliwości rozwoju, a organizacja pracy dostosowana będzie do ich potrzeb, wspierana przez opiekunów.

Niestety, budynek wymaga remontu - musimy go przystosować dla osób niepełnosprawnych – wyremontować łazienki i zaplecze  gospodarcze, wymienić drzwi i podłogi.  W przeciwnym razie nie otrzymamy zgody na jego użytkowanie.

Mamy zapewnione środki na utworzenie i wyposażenie miejsc pracy, brakuje nam jednak środków na remont.

Komu pomagamy?

Ola,  lat 20 – urocza dziewczyna z niezwykłą pamięcią  muzyczną, pięknie śpiewa i gra w szkolnym teatrze, wielbicielka krzyżówek, uczestniczka programu „Jaka to melodia?”. Jest absolwentką Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Słupsku. 

Nigdzie nie dostanie pracy - bo nie jest w stanie nawiązać efektywnych relacji interpersonalnych.

Przemek, lat 21 – jest biegły w grafice komputerowej, fascynuje go świat algorytmów, uzdolniony plastycznie i muzycznie, interesuje się fotografią i książkami. Jest absolwentem IV LO w Słupsku, kontynuuje naukę w szkole Policealnej "COSINUS" na kierunku : technik informatyk.

Nigdzie nie dostanie pracy – bo jest nadwrażliwy na bodźce zewnętrzne, ma problemy  z komunikowaniem się z innymi osobami.

Klaudia,  lat 22 – nasza „Calineczka”, bardzo pomocna, ufna, marzy o założeniu swojej rodziny a tymczasem jest bardzo zatroskana o zdrowie swojej mamy.  Ukończyła Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Słupsku, klasę  przysposabiająca do pracy w  zawodzie opiekun osoby starszej i niepełnosprawnej.

Nigdzie nie dostanie pracy – bo w trudnych dla siebie sytuacjach reaguje bardzo emocjonalnie, żeby nie powiedzieć wybuchowo, szybko się zniechęca.

Michał, lat 28 – przystojny młody mężczyzna marzący o własnej rodzinie jednocześnie tak miły, sumienny i grzeczny, że jedyna myśl, która mu przyświeca to: „nie zwieść swoich bliskich”.

Nigdzie nie dostanie pracy – bo działa w swoim tempie, jego skrupulatność i dbałość
o wysokie standardy pracy, opóźnia produkcję.

Rafał,  lat 26 – uśmiech nie schodzi mu z twarzy, emanuje pozytywną energią, mimo wielu przeciwności losu  nie poddaje się i jest optymistycznie nastawiony do świata.

Rafał, dzięki działaniom podjętym przez Stowarzyszenie PRZYSTAŃ pracuje, niestety jest to jednak praca na granicy jego możliwości, twierdzi że już nie wytrzyma długo. Rafał marzy o przejściu do pracy w PRZYSTANI.

Tomek, lat 32 – kulturalny mężczyzna, gentleman. Już wiele lat temu ukończył  Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy ale dopiero teraz dojrzał do decyzji o podjęciu pracy. Przez wiele lat był wolontariuszem w Domu Pomocy Społecznej „Leśna Oaza” w Słupsku, związany  był też ze szkolnym teatrem, dzięki temu wreszcie uwierzył  w siebie i chce się usamodzielnić.

Nigdzie nie dostanie pracy - bo nie podoła narzuconemu przez pracodawcę tempu
i w inny sposób rozumie komunikację między pracodawcą a pracownikiem. Dla Niego najważniejsze i konieczne są bliskie i oparte na serdeczności i życzliwości relacje międzyludzkie, na które w pracy  nie ma "czasu i miejsca".

Matylda, lat 23 – wspaniała, młoda kobieta, która ukończyła Zespół Szkół Technicznych w Słupsku. Bardzo kontaktowa, ładnie wypowiada się, choć nie do końca otwarta na ludzi. Zbyt krytyczna wobec siebie.

Nigdzie nie dostanie pracy - bo ma bardzo wysoki poziom lęku przed zmianą, wymaga dodatkowego motywowania do pracy, sama jeszcze nie wie, co chce robić, nie wierzy w siebie. Potrzebuje czasu, by "odszukać swoje miejsce w życiu".

Marcin, lat 33 – zrobił duży krok w kierunku samodzielności, mieszka z dziewczyną.  Utrzymują się z renty i zasiłku dla bezrobotnych partnerki. Bardzo chciałby udowodnić światu, że sam sobie poradzi w życiu i nie potrzebuje opieki rodziców.

Nigdzie nie dostanie pracy - bo ogranicza go stan zdrowia fizycznego, mimo wielokrotnie zrealizowanych staży, nigdzie nie został zatrudniony.

Monika, lat 32 – dobro emanuje od niej na odległość, uśmiecha się do wszystkich, bezinteresowna, nastawiona na pomaganie, związana emocjonalnie z matką. Bardzo chciałaby pomóc w utrzymaniu rodziny.

Nigdzie nie dostanie pracy - bo jest zbyt ufna, mało samodzielna, pracowała jako  stażystka w szpitalu mimo to nie została zatrudniona.

Daniel, lat 30 – przystojny  młody człowiek, troskliwy, wyczulony na sprawiedliwe traktowanie ludzi. Sam utrzymuje się z renty, ale ma bardzo chorą matkę i chciałby pracować, żeby jej pomóc.

Nigdzie nie dostanie pracy - bo mimo wielkiej motywacji do pracy wymaga wzmożonej opieki i dokładnego przygotowania do powierzonych mu zadań. Podejmował pracę na różnych stażach. Jednak nigdzie nie zatrudniono go na stałe.

Kasia, lat 30 – delikatna, dbająca o swój wygląd, ufna i uczuciowa, młoda dama, pięknie śpiewa, jest uzdolniona artystycznie (zwyciężczyni i uczestniczka wielu konkursów i festiwali muzyczno-teatralnych).

Nigdzie nie dostanie pracy –  brała udział w kilku stażach, pracodawcy byli zadowoleni z jej zatrudnienia, mimo to nikt nie zaproponował jej stałego etatu.

Krzysztof, lat 50 - optymistycznie nastawiony do świata, łatwo nawiązuje kontakty,  grzeczny i  kulturalny dojrzały mężczyzna.

Nigdzie nie dostanie pracy – bo mimo, że kocha ludzi i świat to ma chore serce, pracuje więc wolniej, wymaga wsparcia w trudniejszych zadaniach. Zgłaszał się do różnych zakładów pracy, ale nikt go nie chciał zatrudnić.

Mamy takich historii dziesiątki …

Kim jesteśmy?

Nasz zespół to członkowie i członkinie czterech stowarzyszeń ze Słupska działających na rzecz osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz rodzice naszych podopiecznych. 

• Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Dorosłym „PRZYSTAŃ” www.przystan.firehost.pl
• Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną  koło
  w Słupsku -  www.psouu-slupsk.pl
• Stowarzyszenie Przyjaciół Niepełnosprawnych „DAJMY IM RADOŚĆ”- www.dajmyimradosc.eu
• Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „WIATRACZEK”-
www.pmintegracyjne.pl/wiatraczek/

Wszystkie nasze Stowarzyszenia działają całkowicie społecznie i nie prowadzą działalności gospodarczej.