22 miesiące temu zdecydowałem, że pod koniec lipca 2015 roku (24-26.07.) przepłynę wpław Zatokę Pucką (18,5 km – tyle w linii prostej dzieli Hel od plaży głównej w Gdyni), by uczcić pamięć Dziadka i zrobić coś dobrego dla innych.

Wcześniej nie trenowałem pływania. Projekt nazwałem „Swim For a Dream” (pol. Płyń po Marzenie), a wszelkie przygotowania oraz funkcjonowanie fundacji finansuję z własnych środków. 

Do pokonania zatoki będę potrzebował między 6 a 8 godzin ciągłego pływania. Nad moim bezpieczeństwem czuwać będzie nawigator, ratownik medyczny, jeden z moich wieloletnich przyjaciół oraz trener – Marek Jędrzejewski. Marek współpracuje ze mną charytatywnie. To on jako pierwszy uwierzył w to, co chcę zrobić.

W czasie wyzwania nie mogę dotykać łodzi, ani mieć bezpośredniego kontaktu z osobami na jej pokładzie. Jedzenie, które będę musiał spożywać, podane mi zostanie z łodzi na specjalnym podajniku z zachowaniem odpowiedniego dystansu.

Nie dopuszczam do siebie myśli, że mógłbym nie osiągnąć zamierzonego celu. Całe moje życie podporządkowałem podjętemu wyzwaniu. Trenuję sześć dni w tygodniu pod okiem najlepszych. Za przygotowanie pływackie odpowiada trener reprezentacji Polski w pływaniu w wodach otwartych – Tomasz Pąchalski.

Za ogólne przygotowanie fizyczne odpowiada wspomniany już Marek. Opiekę lekarską zapewnia laboratorium działające przy Uniwersytecie Medycznym w Łodzi – Dynamo Lab.

Dlaczego to robię?

Chcę uczcić pamięć mojego Dziadka. 

W 2012 roku zmarł na raka. Dziadek nauczył mnie patrzeć na świat z zachwytem, wpoił we mnie miłość do sportu i przyrody. Był świetnym krawcem, uroczym kawalarzem, autorem satyrycznych utworów, do pisania których zachęcił i mnie.

Nauczył mnie szacunku dla ciężkiej pracy, dystansu do siebie i świata.

Kiedy w 2011 roku wróciłem z zagranicznej wymiany studenckiej Erasmus  dowiedziałem się o nowotworze dziadka. Podobno rak płuc nie jest bolesny… ten był bardzo bolesny. Po raz pierwszy miałem pożegnać kogoś z rodziny. W takiej chwili każdy z nas zastanawia się co stracił wraz z odejściem ważnej osoby. Jak wielu rzeczy jej nie powiedział, ilu rzeczy już się nie dowie. Od dziecka miałem w sobie przeświadczenie, że wszyscy mamy tu na ziemi tylko jedną chwilę. Warto dobrze wykorzystać ten czas. Po śmierci dziadka zrozumiałem, że chcę zrobić coś więcej, coś, co uczci jego pamięć i wniesie coś pozytywnego w otaczającą mnie rzeczywistość. Straciłem bratnią duszę, mojego przyjaciela i nauczyciela, miałem wrażenie, że jeśli nie podejmę jakiegoś wyzwania, to zaprzepaszczę wszystko, co mi przekazał. 

Na początku rodzina była przeciwna temu przedsięwzięciu. Martwili się o mnie, widząc jak wiele zdrowia i wysiłku kosztują mnie treningi. Potem zrozumiałem, że ich obawy wynikały z troski i miłości. Ja jednak widziałem (i nadal widzę) w tym działaniu realizację rodzinnych ideałów.

Zawsze lubiłem sport, co nie oznacza, że miałem do niego predyspozycje. Mimo to, zacząłem trenować koszykówkę.

Zrozumiałem, że nie ze wszystkimi jestem w stanie rywalizować, ale zawsze jestem w stanie rywalizować ze sobą. Do przepłynięcia 18,5 km nie doprowadziła mnie wrodzona odwaga, czy poszukiwanie adrenaliny. Od dziecka czuję niechęć do wesołych miasteczek, po tym jak mój tato musiał zatrzymywać pędzącą karuzelę, bo spanikowałem – było to o tyle krępujące, że obok świetnie bawiła się moja młodsza koleżanka.

Pomysł przepłynięcia Zatoki Puckiej przyszedł zupełnie spontanicznie. Wiedziałem, że jeśli chcę zrobić coś wielkiego, muszę zmierzyć się z czymś dla mnie nowym. W drodze do wymarzonego celu pokochałem samą drogę, lecz cel nie znika mi z oczu nawet na chwilę. Wkładam całe serce, czas i wszystkie siły, by to, co związane ze „Swim For a Dream” było dobrze zorganizowane, uczciwe i szczere.

Na co dzień pracuję w korporacji, teraz skupiłem się na treningach i sprawach związanych ze Swim For a Dream. Na początku sam zajmowałem się pozyskiwaniem patronów i sponsorów, nagłośniłem swoje przedsięwzięcie gdzie tylko się da.

Dziś otacza mnie coraz więcej ludzi, którzy wierzą we mnie i chcą mi pomagać.

Wierzę w to, co robię i jestem gotów podjąć wyzwanie. 

Poprzez Swim For a Dream:

i) chcę upamiętnić Dziadka i podziekować za to czego się od niego nauczyłem,

ii) zebrać pieniądze, które w całości wesprą działalność trzech innych fundacji.

Wybrane przeze mnie fundacje przeznaczą orzymane środki na konkretne - zadeklraowane wcześniej - cele.

Caritas Archidiecezji Łódzkiej bardzo pomógł mojej rodzinie kiedy dziadek zachorował – dzięki nim mogliśmy uśmierzyć jego ból, otoczyli opieką nie tylko dziadka, ale nas wszystkich, byli z nami również po jego odejściu.

Gajusz to fundacja, która zajmuje się nieuleczalnie chorymi dziećmi. Wybudowała jedyne stacjonarne hospicjum dla najmłodszych w Łodzi. Miejsce to powstało dzięki determinacji założycielki, pani Tisy Żawrockiej-Kwiatkowskiej. Budowę rozpoczęto nie mając żadnego wsparcia finansowego. To dla mnie dowód na wielką i szczerą wiarę oraz determinację w dążeniu do celu.

Fundacja Marcina Gortata wspiera młode, sportowe talenty. Marcin osiągnął ogromny sukces, dzięki swojej wytrwałości i ciężkiej pracy. Jest wzorem dla dzieciaków, które przychodzą do jego fundacji, by spełniać marzenia. Jako młody chłopak grałem w koszykówkę, co niestety skończyło się trzema poważnymi operacjami kolana. Sport ten pozostał mi jednak bliski.

Ty też możesz zostać częścią SWIM FOR A DREAM.

Zrób to dla innych.

Zrób to dla siebie.

Swim For a Dream jest sumą tego co najlepsze w ludziach. Ze wszystkich sił staram się żeby udział w tym projekcie dawał statysfakcję i radość płynącą z pomagania innym a przez to - pomagania sobie.

Od początku jednak wiedziałem, że chcę każdemu kto dołoży swoją cegiełkę dać coś materialnego co będzie mu przypominało o jego dobrym uczynku. Przez Swim For a Dream udowodnię, że opłaca się pomagać innym!

"Całym sercem ze Swim For a Dream"

Wiem jaka potęga drzemie w słowach "Proszę" i "Dziękuję". Dlatego proszę Cię o wsparcie Swim For a Dream - to się po prostu opłaca! Szczegóły znajdziesz obok -->

Zamieściłem tam zarówno opcje wsparcia Swim For a Dream dedykowane dla osób jak i firm (pakiety sponsorskie). KAŻDA złotówka przekazana na projekt #sfad zasili po przepłynięciu Zatoki konta trzech wspieranych fundacji - Caritas, Gajusz i MG13.

Jeżeli masz jakikolwiek inny pomysł na wsparcie #sfad przy jednoczesnej promocji swojej działalności to pamiętaj o opcji mecenatu --> (kolumna po prawej stronie pod nagrodami).

Mocno wierzę, że to co dajemy wraca do nas w dwójnasób. 

Dziękuję.

Tomasz Pąchalski - Trener przygotowania pływackiego

Trener Główny Kadry Narodowej w Pływaniu na Wodach Otwartych.

Dyrektor Sportowy czterech edycji BCT Gdynia Marathon (2011, 2012, 2013 i 2014) oraz Dyrektor Wyścigu podczas I oraz II Mistrzostw Polski w Pływaniu Długodystansowym na Wodach Otwartych w 2013 i 2014 r. 6-krotny Mistrz Polski, absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.

@Tomek:

Współpraca z Adamem od początku stanowi dla mnie duże wyzwanie. Do tej pory pracowałem z zawodnikami na poziomie rywalizacji krajowej i międzynarodowej, Adam, kiedy trafił do mnie, był „zaawansowanym amatorem”.

Po kilku miesiącach pracy rozpoczętej w pąździerniku 2014 r., widząc zaangażowanie, pełną realizację założeń treningowych, mogę powiedzieć, że Adam przeszedł z amatorów do profesjonalistów.

Jestem spokojny o końcowy sukces Adama, to naprawę wspinały człowiek i coraz lepszy sportowiec.

Marek Jędrzejewski - Trener przygotowania ogólnego

Współtwórca Personal Trainers, trener personalny EBFF, fizjoterapeuta, terapeuta manualny oraz trener przygotowania motorycznego Athletes' Performance m.in. ŁKS Łódź Koszykówka Męska, Masterpharm Budowlani Łódź SA. Członek American College of Sports Medicine, instruktor sportu ze specjalnością: kulturystyka PZKFiTS. 

Na co dzień trener osobisty takich sportowców jak: Merab Gabunia (reprezentant Polski - rugby), Michał Michalak (Trefl Sopot, reprezentant Polski - koszykówka męska), Krzysztof Sulima (Polski Cukier Toruń - koszykarz), Jakub Dłuski (Miasto Szkła Krosno - koszykarz), Filip Wypych (Mistrz Polski 2014 na 50 m stylem dowolnym - pływak).

@Marek:

W styczniu 2014 r., zadzwonił telefon: Adam Jerzykowski, chciałbym nawiązać współpracę – zabrzmiał głos z słuchawki. Umówiliśmy się na spotkanie na którym poznałem koncepcję SWIM FOR A DREAM.
Początki były ciężkie. Krótko mówiąc Adam nie był w najlepszej formie.

Po półtora roku wspólnej pracy cięszę się, że Adam zrobił bardzo duży postęp pod względem motorycznym. Daje z siebie wszystko na treningach, a jako trener to cenię w podopiecznych najbardziej.
Mimo poważnej kontuzji kolana, której nabawił się jeszcze grając w koszykówkę wciąż robi postępy i idzie konsekwentnie w obranym kierunku.

Jeśli ktoś potrzebuje specyfikację dysfunkcji, z którymi się zmagaliśmy w trakcie naszej współpracy, ale również progresu, który Adam poczynił to służę pomocą.
 
Cieszę się ,że mogę być częścią tego projektu

Od czego by tu zacząć? Istotną informacją jest fakt, że do lipca 2013 r. nie trenowałem pływania. Wcześniej uprawiałem koszykówkę ale zamiast w NBA wylądowałem na stole operacyjnym. Trzy razy z jednym kolanem.

Dystans, który mam pokonać to odpowiednik 740 basenów (licząc w lini prostej). W rzeczywistości do przepłynięcia będzie ok 20 km czyli 800 basenów. Mówimy tu o ciągłym pływaniu. Nie mogę się złapać łódki asekurującej bądź, którekolwiek z cżłonków ekipy.

Zimna woda, fale, zaniczyszczenia, statki pływające przez zatokę to tylko część przeszkód z jakimi przyjdzie mi się zmierzyć. 

Pokonanie zatoki zajmie mi między 6 a 9 godzin. W tym czasie będę w wodzie sam. To znaczy mam nadzieję, że będę sam bo według doniesień rybaków pracujących na terenie zatoki, istnieje szansa, że spotkam na swojej drodze wieloryba.