"– Czasem jedynym czego potrzebujemy jest fantazja.

– Zwłaszcza w Fenirii – przytaknął."

Ilustracja przedstawiająca Garma

(Więcej o Garmie w pierwszym rozdziale powieści. Fragment dostępny do posłuchania i przeczytania. Odnośniki znajdują się na końcu opisu.)

POBUDKA W FENIRII

           „Pobudka w Fenirii” to powieść z gatunku fantastyki napisana przez Adama A. Adamka. Akcja utworu toczy się w Fenirii – niezwykłej krainie oczarowującej czytelnika już od pierwszych stron książki. Opowieść pełna jest barwnych postaci, fascynujących stworzeń i niespodziewanych zwrotów akcji.

CEL PROJEKTU

            Moim celem jest wydanie tej powieści zarówno w wersji papierowej jak i cyfrowej oraz wprowadzenie jej do ogólnokrajowej dystrybucji z pomocą wydawnictwa Novae Res – Wydawnictwo Innowacyjne.

Zebrane pieniądze będą przeznaczone na pokrycie połowy kosztów wydania mojej książki (w tym także korekty, projektu okładki itd.). Drugą połowę zapłaci wydawnictwo.

OPIS POWIEŚCI

            Julian budzi się w niewielkim, drewnianym szałasie. Przerażony stwierdza, iż pamięta jedynie własne imię. Poznaje mieszkańców tajemniczej Osady ukrytej w głębi lasu. Zgodnie z ich słowami, jest w Fenirii – krainie potrafiącej urzeczywistnić każdą myśl. Julian postanawia zaufać osadnikom. Pomału odkrywa kolejne sekrety Fenirii, a także próbuje rozwikłać zagadkę głosów słyszanych jedynie przez niego. Z biegiem czasu zauważa, że Feniria nie jest tak idealna jak sądził. Dowiaduje się o konfliktach, których nie można rozwiązać w pokojowy sposób. Chłopak pragnie poznać prawdę o samym sobie, a także całej niezwykłej krainie. Jednak zanim to nastąpi, będzie musiał pokonać własne słabości oraz wziąć udział w ogromnej bitwie, której stawką jest nie tylko życie jego i przyjaznych mu ludzi a także wolność całej Fenirii. Co łączy wszystkich Fenirijczyków? W jaki sposób Julian trafił do Osady? Odpowiedzi na nurtujące pytania dotyczące własnej przeszłości i fascynującej krainy będą dla Juliana dużo bardziej zaskakujące niż przypuszczał…

         "Zobaczył podążające ich śladem stworzenie. Budową ciała przypominało niewielkiego psa. Potwór miał jednak nienaturalnie wydłużony pysk, sterczące uszy zakończone pędzelkami i ogon dłuższy od całego ciała bestii. Połyskujące, niezwykle gęste futro istoty mieniło się atramentową czernią. Zwierzę otworzyło paszczę ukazując szereg zębów ostrych jak brzytwa. Chwilę później nie uciekali przed jednym osobnikiem, a całą rozwścieczoną watahą."

Szkic przedstawiający Lonaura

O AUTORZE

            Pisaniem zainteresowałem się już jako dziecko. Wszystko zaczęło się od zadania domowego polegającego na napisaniu krótkiego opowiadania. Od tamtej pory przez cały czas tworzyłem: zaczynając od krótkich opowiadań, przez internetowe komiksy, a kończąc na powieściach. Oczywiście prócz pisania uwielbiam także czytać, do swoich ulubionych dzieł zaliczam między innymi „Przeminęło z wiatrem”, całą sagę „Harry Potter”, „Cień wiatru”, czy też „Wichrowe wzgórza”.

NAGRODY

          Prócz powieści „Pobudka w Fenirii” (wersja drukowana, jak i cyfrowa), do nagród można zaliczyć zbiór inspirowanych utworem rysunków stworzonych przez Katarzynę Borkowską (projekt został ozdobiony niektórymi z rysunków). Dodatkowym prezentem jest moja niewydana powieść komediowa: „Co w tym złego?” (Utwór pisany w formie pamiętnika. Opowiada historię nastoletniego chłopaka pragnącego dostać się do grona najpopularniejszych licealistów, który przypadkiem wplątuje się w serię randek w ciemno.”). Do wspierania projektu zachęca również możliwość otrzymania podziękowań i dedykacji wydrukowanych na stronach książki, a nawet nadanie swojego imienia i nazwiska postaci pojawiającej się w powieści.

FRAGMENTY

          "Gdy odczuwał nieprzyjemne skurcze w nogach dotarli do celu podróży. Było to łagodne wzgórze pokryte potężnymi drzewami liściastymi. Sposób ich rozmieszczenia przypominał pierścień. Na jego środku rosło wyjątkowo olbrzymie, niepasujące do pozostałych drzewo. Było tak wysokie, że zdawało się dotykać chmur. Oszołomiony Julian podszedł bliżej. Zauważył dziwne owoce – ciemnożółte o kształcie gruszki. Porastały pień tuż przy koronie.

– Jest ogromne i niezwykłe – z podziwem wyszeptał Julian. – Chyba nigdy nie widziałem czegoś takiego.

– Tak, to wyjątkowa roślina – przyznała Marta.

Drzewo całkowicie odróżniało się od pozostałych. Strzelisty, długi pień pozbawiony gałęzi pokrywała jasna, kremowa kora. Na samym szczycie liście z długimi ogonkami spiralnie odstawały na boki. Julian nie potrafił nazwać tego gatunku.

– To drzewo papai – wyjaśniła Marta. – Niezwykłe prawda?

– Niesamowite. Czy one zawsze są tak monumentalne?

– Raczej nie, to specyficzny okaz. Ponad to, jedyny w całej Fenirii. Pojawił się niedługo
po moim przybyciu tutaj.

– Feniria chyba nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać.

– Jak nas wszystkich – zaśmiała się Marta. – Teraz pokażę ci to, po co tu przyszliśmy – zakomunikowała."

Ilustracja przedstawiająca drzewo papai

          Więcej informacji na moich kontach facebook i youtube. Można tam znaleźć cały pierwszy rozdział do przeczytania lub odsłuchania, a także krótki filmik zdradzający więcej szczegółów na temat „Pobudki w Fenirii”. 

Zapraszam:

http://www.youtube.com/channel/UCPIJlPevpMY-4CeXGonnD5Q?feature=watch

https://www.facebook.com/pages/Adam-A-Adamek/356807767796268